Imperialne Kroniki cz. I c.d.

Tak więc drogi Festurianie jak już opisywałem, w tym czasie Von Uldrein wraz z całym rycerstwem Middenlandu oraz posiłkami z Hochlandu ruszyli na Nordland. Zmrożona ziemia północy zadrżała gdy liczne i bitne wojska Wilka wtargnęły w ich granice. Oficjalne pismo wysłane za pośrednictwem gońców do Kanclerza Regenta (który to w miejsce zmarłego Imperatora, w okresie bezkrólewia sprawował tymczasowo jego urząd), mówiło jakoby miała to być misja stabilizacyjna, w związku z rozruchami na tle religijnym, jakie miały miejsce od ponad roku w całym Nordlandzie. Otóż by przybliżyć Ci sytuację cny Festurianie, chodziło o prawo sukcesji na urzędzie Diuka. Szlachta wyznania Ulrykowego podburzana przez szpiegów z Middenheim, zbuntowała się w związku z faworyzowaniem świątyni Sigmara, oraz obenością nie-ludzi w bezpośrednim otoczeniu Diuka Theoderica Gaussera. (jego kucharz był halfingiem, natomiast w radzie wyższej zasiadało aż dwóch pół-elfów) w stolicy wybuchły zamieszki, dokonano kilku mordów. Na wsiach wieszano nie ludzi, polowano na każdego kto chociażby wydawał się nie być człowiekiem. W związku z powyższym, najpierw kilka skromnych oddziałów Middenlandu zajęły stanice na granicach z Nordlandem. Pierwsza bitwa pod Gehenstrosse zakończyła się kompletną klęską wojsk Diuka. Tysiące poległo. Rozproszona i podzielona szlachta Nordlandu nim zorganizowała pospolite ruszenie, Ponury Graf już zajął stolicę. Weterańskie oddziały łowców z Hochlandu, wyposażonych w mordercze muszkiety, zadawały ogromne straty, kryjącym się po lasach oddziałom partyzanckim. Część szlachty, oraz sam Diuk Gausser próbowało zbiec do Marienburga drogą morską. Niestety ich statki padły łupem korsarzy, którzy nie wiele zastanawiając się wydali diuka w ręce Grafa, będąc za to solidnie wynagrodzeni. Nordland stał się nowymi włościami koalicji Północy. We wszystkich miast wyznawcy Ulryka wznosili cześć wobec ich „wyzwoliciela” i „obrońcy” Wielkiego Grafa Diehla Von Uldreina. Natychmiast na urzędzie Diuka obsadzono członka skoligaconych z rodem Todbringerów (córka starego Grafa Todbringera z Middenheim jest żoną Grafa Von Uldreina) rodu Nikse, hrabiego Willhemla von Nikse.